Twee weken nog, voor deze versie van mijn manuscript af moet zijn.

Af en toe moest ik een passage schrappen die ik eigenlijk niet wilde schrappen, omwille van tempo, of overdaad.

Gewoon doen, zeggen ze dan. Kill your darlings, zeggen ze dan.

Dan hebben ze het niet over deze Zweedse film, of  deze Zweedse Rockband (Zweden houdt  écht van darlings killen) maar over het cliché schrijfadvies dat onder andere wordt toegekend aan Mark Twain, William Faulkner en George Orwell.

Onderstaand drie gekillde darlings. Hopelijk vind je het wat, deze krullen hout, krullen die niet goed genoeg waren voor het boek.

Without further ado or context:

1.

De echo van een radiojingle. Voetstappen die steeds luider klinken. Langzaam veeg ik mijn arm over de betonnen vloer. Onder mijn kloppende vingertoppen voel ik kruimels verroeste pijp. Net zandkorrels. Mijn elleboog straalt. Mijn schouder voelt alsof er iemand op staat te springen.

‘Wat doe jij nou!?’

Ik doe mijn ogen weer open, de plas waar mijn hand in ligt is roestig oranje. Naast me ligt de koevoet die ik tussen twee pijpen wrong. Oscar duwt me rechtop, ik leun tegen zijn been en blijf een seconde of wat stil.

‘Hoe lang wist jij het al?’

‘Doet dit pijn? Je hand is… Ik zal de verbanddoos halen. Nee, ik haal mijn baas wel even.’

Ik trek mijn hand los. ‘Doe niet zo raar.’

Oscar kijkt naar de loshangende verwarmingsbuis boven mijn hoofd, de omgevallen ladder.  ‘Je hebt ontzettend veel mazzel, weet je dat?’

Ik krul mijn mondhoeken omhoog. Net een glimlach.

2.

‘Fawlty Towers,’ zegt Oscar als ik hem de bekeuring laat zien. Hij is voor zijn doen veel te casual gekleed in sneakers en een capuchontrui en zit aangeleund tegen de bagage die we niet in de bus achter durfden te laten. Hij schuift de laptop naar me toe. Kwaad klap ik hem dicht.

‘Die post onvoorzien hebben we toch niet voor niks?’

‘Die post hebben we voor wanneer een hongerige zigeuner Milans gitaar opeet, Roel zijn wiet kwijtraakt aan de Bobbies. Eigen schuld. Your Fault. Fawlty Towers.’

Nelson Mandela, Rodney King, Victor Thompson. Er is zo-veel onrecht in de wereld.

3.

“Wist je dat RAF piloten tijdens World War Two weleens perspex splinters in hun ogen kregen? Maar hun ogen gingen niet ontsteken? Zo zijn contactlenzen ontdekt. Niet zo glimlachen. Try selling eighty million contacts in Africa, yeah?”

(Ook leuk)