Ergens hier in de oba, waar ik nu zit te herschrijven, zingt een man country liedjes. Het galmt door de bibliotheek en klinkt bijna zuiver. Best behoorlijk irritant.

Even pauze, dan maar. Blog schrijven.

Onder andere over de aanbiedingsfolder.

Kijk, zo ziet het boek er dus uit, in de folder die naar allerlei boekwinkels, filmmaatschappijen, tijdschriften en wat niet al is verzonden.

Die wervende tekst is een contrast met wat ik nu voor mijn neus heb. Een contrast met wat me, samen met die eerdergenoemde countryzanger, momenteel bezig houd.

De afgelopen drie uur heb ik meer dan honderd bladzijden “persklaar” gemaakt. Ik ben nu halverwege.

Dat persklaar maken is  een onverwachte, venijnige staart aan Mijn Grote Zinderende Boekschrijfavontuur. (© Toys R Us.)

Op de afbeelding links zie je de kopij van de persklaarmaker. Ze kijkt met een zéér scherp oog naar iedere punt, streep of komma. Ook kijkt zij naar consistentie-fouten. Hoe gedetailleerd dat gaat?
Alsof mijn manuscript door de jury van het Nederlands Dictee wordt behandeld. Het zijn neuzeldingetjes, maar wel belangrijke neuzeldingetjes:

• “Gin Bitter lemon” schreef ik fout. Dat hoort “gin-bitter lemon” te zijn.
• Bij de naam van het liedje “How about a naked lunch” bleek ik ieder woord in de titel met een hoofdletter te moeten schrijven, behalve het voorzetsel ‘a’.
• Floor-tom schijnt wel cursief te moeten worden geschreven, maar hi-hat dan weer niet.
• Een “EP”, schrijf je dus als “ep”. En “t.v.” is gewoon “tv”.
• “Had Willem niet op blz. 132 zijn trui al uitgedaan?”

 

‘Een herkenbaar verhaal met bijzondere gedachtenkronkels en mooie details.’

-’ROCCO HUETING, DE STAAT‘

 

Ik heb nu een hele rits aan buitengewoon leuke hiërogliefen in de kantlijnen ontdekt, tekens die ik inmiddels allemaal snap. Ook leerde ik dat de hashtag die ik ken van twitter dus óók gebruikt wordt om een spatie aan te geven! Een je reinste aha-erlebnis.

Hoe dan ook:  ze doet dus meer dan enkel punten en komma’s rechtzetten.

Wéér mag ik allerlei kritische opmerkingen op hun waarde proberen te schatten.

Het “van elkaar losbreken als twee helften van een dubbellikker ijsje” voor twee beste vrienden vond zij bijvoorbeeld  “niet goed genoeg.”

Nou, ik wel.

Dat ze het begrip “wingmannen” niet kende: och. En hoe zij een opmerking in een dialoog “niet erg naturel” vond: ja, daar was ik het dan wel weer mee eens.

Iedere keer is het wikken en wegen.

Dat ben ik zat.

Ik wil door aan het volgende boek. Vergeet niet dat ik inmiddels met de 7e versie bezig ben. HM, mijn redacteur, noemde het metaalmoeheid. En het was heel begrijpelijk, zei ze troostend.

 

Gelukkig heeft ook zij, mijn redacteur dus, en haar collega-redacteur WL deze persklaar-kopij doorgespit en hebben ze in respectievelijk rood en zwart hun mening gegeven over de opmerkingen van de persklaarmaker (die dan weer in blauw waren). Dat maakt het persklaar maken stukken gemakkelijker.

Vanavond en morgen heb ik nog een slordige honderd bladzijden te gaan. Op mijn tandvlees. Dan mag ik drie dagen kapot gaan op MELT.

“Alles ruikt naar chocola leest als de eerste keer luisteren naar het nieuwe album van je favoriete band: vol verrassing, ritme en spanning tot de laatste minuut. Goed boek!”

– ARJEN LUBACH

Ergens volgende week gaat de zetter aan de slag. Deze vormgever zal de typografie voor de verschillende gedeelten van het boek gaan bepalen en dus ook de bladspiegel maken.

(zodra hij de proloog heeft gemaakt, trouwens, krijgen enkele van de facebook fans die proloog digitaal opgestuurd, precies zoals de proloog in ‘t boek verschijnt. Grrrratis en voor niks.)

De komende maand komt er dan nog één correctieronde naar aanleiding van de drukproef. Dan gaat het eindelijk naar de drukker, en wel met ISBN nummer 9789057594625. Een nummer dat je natuurlijk ook kunt laten tatoëren.

Ondertussen zijn we als een tierelier bezig met de app, die geproduceerd wordt samen met Codedazur en de mensen van Buutvrij. Dat betekent dat er straks een moddervette app is te downloaden voor de iPad, in het bijzonder voor iedereen die €17,50 voor een best-wel-behoorlijk-leuk boek te veel vond.

Die app, bovendien, zit vol verstopte paaseitjes, kerstkransjes, gebbetjes.Daarover later meer.

“Vermakelijk, ontroerend, en op pijnlijke wijze herkenbaar voor mislukte popsterren als ik.”

–IVO VICTORIA

 

Verder zijn de eerste optredens geboekt en druppelen aanvragen binnen (VPRO gids, RED, Cosmopolitan, LINDA, GDMW festival, Manuscripta, Young Art, enz.) en ga ik morgenochtend met productietijger-met-imposante baard JvR kijken bij een Utrechtse locatie voor het lanceringsfeest.

Wil je op de hoogte gehouden worden over wat er gaat gebeuren? Wil je ter zijner tijd wellicht zelfs wel een gratis download krijgen van ‘t een of ‘t ander? Wil je kaartjes voor de lancering? Wordt dan even fan van mijn boek. Dat kan rechtsboven. Of hier. De website van Alles Ruikt Naar Chocola is zo goed als af, daar kun je ook alvast eens kijken?

Afsluitend. Boek #1, na twee jaar werken:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kreeg deze wervende tekst in de aanbiedingsfolder:

 

En dit is boek #2, na twee weken werken:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daar ga ik in augustus mee verder.