Vollmer.nl Gans Geil

Een aswolk gooide roet in het eten, vliegen naar Malaga mocht niet. We besloten op de trein te springen. Tussen beslissing en treindeuren dicht horen sissen zat een ruim uur. Last second travels.

Wat een stad. New York, maar dan leefbaar. Hieronder enkele hi-la-risch treffende constateringen van wat ik zag daar in Oost-Duitsland.

Komen ze, 19 stuks:

– Tegenover het koffietentje op de Oranienstraße zie ik de entree van een club. Voor de afbladderende deuren is een prieeltje gemaakt van steigerpijpen. Het prieeltje is opgeleukt met plastic planten. Voorbijgangers hebben tussen de groene plastic takken stickers geplakt.

– De gevel boven het prieeltje heeft ooit vier groene en één rode paintballkogel te verduren gehad. Eén verstofte vlek zit half op de rand van een kozijn. Een vrouw met donker haar, gekleed in een slobberig gebreide trui, hangt over de bewuste vensterbank heen, over de bewuste verfvlek. Ze kijkt de straat in, links rechts, maar kijkt niet naar ons, naar waar wij op de stoep koffie drinken. Na enkele minuten gaat ze weer naar binnen.

– Wat zou Bach vinden van techno?

– Das Kunstraum, een gekraakt ziekenhuis vol ateliers, exposities en bijbehorende kunstenaars gaat om twaalf uur open. Geen minuut later. Het blijven Duitse krakers.

– Op de wc in Tacheles zag ik een sticker van Spin. Ha!

– Bratwurst en Kartoffelsalad is ook niet alles, denkt het Berlijns stadsbestuur. In sommige bushokjes hangen namelijk posters die adviseren een cursus “gezond eten en gezond koken” te volgen.

– In dat licht: we hebben geen curryworst gegeten. Wel döners, falafel, pizza, thais, vietnamees, barbecue.

– De East Side Gallery is vorig jaar opnieuw beschilderd. Op dit stuk Berlijnse Muur van vroegâh ondertekenden Kunstenaars in 2009 niet alleen met hun naam, maar ook met een hotmail adres. Je hoeft dus geen gevestigde kunstenaar met een gelikte website en een galerie te zijn om tientallen meters in het oog springend Mauer te mogen beschilderen. Tof.

– In de grond van de wijken Friedrichshain en Kreuzberg zie je veel geadopteerde bierkronen. Duitsers aldaar drinken op straat. Het asfalt vind het prima.

– Mannen met vlassnorren en vrouwen met egelkopjes lopen gelukkig nog steeds over straat in Berlijn.

– Barbecuen op een houten zolder is helemaal niet zo’n slecht idee als het lijkt.

– Sommige Franse dames zouden meer moeten eten en minder moeten drinken. Zeker als ze tijdens zo’n barbecue bij ons in de keuken komen zitten en, nou ja, om de haverklap op de grond vallen.

– Spinners zijn een hartelijk, verwelkomend volk. Maar dat wisten we natuurlijk al, vanwege de afgelopen zomer 😀

– Duitsers kunnen griezelig goed tafelvoetballen. Ze scoorden niet in de laatste minuut. Ze scoorden in iedere minuut.

– Op het Bebelplatz, waar ooit de Nazi boekverbranding was, hangt nu een poster zo lang als het plein. De poster is van Vodafone. Een slordige zestig meter. Er lag ook een onthoofde stadsduif aan de rand van het plein. De foto volgt.

– Berlijnse musea suppoosten zijn fascisten. Zeker in het Pergamom.

– De Weinerei op de Invalidenstraße 14 maakt een fantastische rode kool salade. Die bieden ze als onderdeel van een warm buffet aan als je na achten binnenkomt om wijnen te proeven. Je betaalt op vertrouwen, zoals bij schuurfeesten.

– Gedachte bij het Holocaust Memorial:

* 1e generatie over de Tweede Wereldoorlog: “Het is niet gebeurd!”

*  2e generatie over de Tweede Wereldoorlog: “Mijn god! Hoe heeft dit kunnen gebeuren!?”

* 3e generatie over de Tweede Wereldoorlog: “Tsja. Het is gebeurd.”

– Volgende keer als ik in Berlijn ben maak ik mijn eigen tag en spray ik links en rechts met een sjabloon: “Vollmer.nl GANS GEIL” met een knipogende gans (zie hierboven). Lijkt me leuk. ‘t Mag daar. ‘t Hoort daar.

Deze zomer gaan we weer. En we gaan langer. Bam!