Na een paar jaar bloggen heb ik geleerd dat het werkt om een blogpost te schrijven over de dingen die je ergens van hebt geleerd, bij voorkeur een beperkt aantal dingen, onder de tien bijvoorbeeld.

Gisteravond, op weg naar de prijsuitreiking van de spinawards, leerde ik dat wij (uitgeverij podium, Codedazur, Buutvrij en yours truly) een gouden spinaward  wonnen voor de bookapp van alles ruikt naar chocola.

Dit schreef het juryrapport:

 ‘Zeer vernieuwend binnen een segment – de uitgeverij – dat als behoudend te boek staat. Niet de eerste boek-app die ontwikkeld is, wel de beste. Eentje die eindelijk de brug slaat tussen twee werelden. De cohesie tussen de verschillende mogelijkheden die je als lezer krijgt aangeboden, verrijkt de leeservaring aanzienlijk, zonder deze overigens aan je op te dringen. Verrassend in effect, fraai in vormgeving. Dat dit het startschot moge zijn voor een nieuwe generatie boeken.’

Dat was fantastisch nieuws. Drinken, lachen, alles. En ik moest even nadenken, vanwege drank en dingen en alles, maar dit zijn die vijf dingen die ik er uit haalde:

1. prijsuitreikingen zijn bijzonder ondoorzichtige gebeurtenissen waar je nog de meeste lol aan beleeft wanneer je van tevoren al roept dat je zult gaat winnen.

2. Het van tevoren roepen dat je gaat winnen biedt geen enkele garantie dat je ook daadwerkelijk gáát winnen.

3. Als je iets wint heb je ineens veel meer vrienden.

4. Een (gouden!) SpinAward winnen zorgt ervoor dat je in radio- en tv programma’s terecht gaat komen, zodat je nog meer promotie kunt gaan maken voor een ding waar je heel trots op bent, een ding dat nog veeeeel meer downloads verdient dan tot nu toe het geval is geweest. (dit lijkt op 1.)

5. een prijs win je niet alleen. DANK AAN IEDEREEN die dit ding heeft helpen kiemen. In willekeurige volgorde: Loudmouth voor zijn ontwerpen, alle boeven bij Buutvrij voor dingen, man, dingen, uitgeverij Podium voor het vertrouwen en het lef, U-trax voor de onbezoldigde audiohulp, Codedazur voor ontwerp, lef &coding, de organisatie van de Spinawards voor het belonen van onze innovatie!, de vrienden en vriendinnen die steunden en juichten en wat dies meer zij, al die tijd, mijn lieve verkering, ZIJ ROKT, en die billen man, en alle bijdehante flikkers met mooie baarden en korte rokjes en felicitaties en alles. Blij dat ik je ken.

Ik voel me opgelucht, omdat er een half jaar na lancering eindelijk erkenning is van een serieuze club mensen met kennis van zaken. Het is namelijk echt super enorm ongelooflijk leuk hoor, zo innoveren. Maar er waren stiekem ook best wat (vooral oude) media die écht niet begrepen wat we samen voor bijzonders maakten. En dat vreet aan je. In ieder geval aan mij. Nu niet meer.  Niet alleen is mijn boek fijn ontvangen, ook de app kan zich nu eindelijk, ein-de-lijk, in het zonlicht begeven.

Voor de mensen die nu nóg twijfelen: niet meer doen. Echt niet. Gewoon dat ding kopen.

Of zelf iets moois maken. Nog beter.

Meer info?

• De blogs die ik de afgelopen twee jaar schreef over het schrijven van mijn debuut
• De details van wat de app allemaal kan, vind je op de website van allesruiktnaarchocola
• Een (vrij pittige) toelichting op mijn beweegredenen bij de app is hier goed samengevat door literatuurwetenschapper Arie Altena. Layout is dan weer minder, het staat op ongeveer tweederde van de pagina.
• Allerlei recensies en quotes van anderen over mijn boek zijn hier verzameld
• De video over wat de app kan: