Dames en Heren, daar ben ik weer, met een onvervalste potpourri post.

Ik heb namelijk een paar films gezien, een aantal nummers ontdekt en wat sites gevonden die jij misschien ook interessant vindt. Without further ado daarom de volgende tips, ter inspiratie ende vermaak.

Berelekker, bere smerig, smerige beren:

Dan nog eentje, een track waar ik deze blogpost-title vandaan heb getrokken:

Ook een heerlijk nummer, vol verwonderlijke, inspirerende gedachten, vond ik.

Nou hoor ik je denken: Sid, waar háál je twee zulke verschillende platen vandaan? Nou, van de site van Niels Aalberts dus, iemand waar ik eerder al eens over schreef. Dit is de spotify playlist link voor de compilatie waar deze twee nummers vandaan kwamen. Hou die blog in de gaten: de Perfect Shuffle compilaties bieden een gevarieerd aanbod nieuwe muziek aan. Ies Graties.

(Terzijde: Aalberts’ net verschenen boek “Doorbraak” is iets wat mijn hoofdpersoon had moeten lezen. Net als iedere muzikant die wil doorbreken..)

De Perfect Shuffle compilaties worden gemaakt in samenwerking met Wilbert Leering, een man die ook dit toffe  “Perfect Alles” blog bijhoudt. Gratis inspiratie.

Wat? Méér inspiratie? Wat dacht u dan van http://r-e-l-i-c.com/, waar meer verwondering en prikkeling vandaan te trekken valt dan van twaalf op-elkaar-gestapelde circussen?

Verder kreeg ik het verzoek om een paar remixjes van Nobody Beats the Drum te pluggen. Die kun je hier, enkel verkrijgbaar via blogs, downloaden. En dit zijn de beste mannen:

Bam, zeg ik. Ik zeg bam. De rest van de remixen zijn op de bandcamp site van Nobody Beats The Drum te beluisteren.

Laatstelijk twee films die je moet bekijken. Zeker als je scenario’s schrijft. Zowel “Buried” als “127 Hours” zijn vanwege hun overeenkomstig thema en gevarieerde uitwerking verplichte kost. Welke dramatische verschillen zitten er in hun positie, en welke verschillen en overeenkomsten heeft dat voor de plot, bijvoorbeeld.

Over Buried twitterde ik het volgende:

Luguber, krachtig en ontzettend knap gedraaid. Geweldig om weer eens een perfecte film te zien. Hoewel… die slang!? Buried *****(5/5)

En daar sta ik nog steeds achter. Sterker nog: Die slang vind ik inmiddels prima.

127 Hours is de meest recente film van mijn grote regisseursidool Danny Boyle. Die man kan porno volgens mij nog ontroerend en verfrissend in beeld brengen.

Alle twee kijken. En de scenario’s lezen natuurlijk.

Genoeg van deze potpouri!

Volgende week: Een update over mijn boek. Nadat ik met mijn redacteur heb geluncht weet ik of ik de goeie kant op ga of helemaal verkeerd herschrijf. Daar zal ik vast een paar tips uit kunnen trekken voor andere schrijvenden.